Αρχικά, η θεραπεία με φάρμακα συμβάλλει στο να μειωθεί ο πόνος κατά 30 έως 50%. Ακόμα, βοηθάει στο να διατηρηθεί η ικανότητα για εργασία, καθώς και η κοινωνική δραστηριότητα της ατομικής δομής των σχέσεων. Επιπρόσθετα, με τα φάρμακα βελτιώνεται η ποιότητα του ύπνου και η ποιότητα ζωής του ασθενούς συνολικότερα.

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται είναι μη οπιοειδή αναλγητικά. Τα συγκεκριμένα φάρμακα, αναλόγως με τη μορφή τους, έχουν αναλγητική και αντιπυρετική δράση. Επιπρόσθετα, είναι πιθανό να ομαλοποιήσουν την αυξημένη ευαισθησία των αλγοϋποδοχέων, οι οποίοι βρίσκονται στους κατεστραμμένους ιστούς.

Επιπλέον, στις περιπτώσεις που υπάρχει παραπληγία – τετραπληγία, χρησιμοποιούνται οπιοειδή αναλγητικά, τα οποία καταστέλλουν την μετάδοση του πόνου. Τα συγκεκριμένα φάρμακα είναι επίσης πολύ αποτελεσματικά όταν υπάρχει πολύ έντονος πόνος. Ωστόσο, ενδέχεται να εμφανιστούν κατά τη θεραπεία με οπιοειδή φάρμακα ορισμένες παρενέργειες. Τέτοιες είναι η δυσκοιλιότητα και η ναυτία, οι οποίες χρειάζεται να αντιμετωπιστούν.

Μια άλλη κατηγορία φαρμάκων που χρησιμοποιούνται είναι τα μη αναλγητικά ή αλλιώς συναναλγητικά. Τέτοια φάρμακα ενδέχεται να είναι τα αντικαταθλιπτικά και τα αντιεπιληπτικά, τα οποία είναι ειδικά για τον νευροπαθητικό πόνο, ή ορισμένα αντισπασμωδικά φάρμακα.

Ακόμα, για την μείωση της ναυτίας κατά τη χρήση των οπιοειδών φαρμάκων, καθώς και για την επίτευξη ηρεμίας, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και τα νευροληπτικά φάρμακα. Συγχρόνως, χρησιμοποιούνται ηρεμιστικά και κεντρικά μυοχαλαρωτικά, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι σπασμοί, το άγχος και η επώδυνη μυϊκή ένταση.

Η μη φαρμακευτική, μη επεμβατική θεραπεία περιλαμβάνει μια σειρά από επιλογές:

• Φυσικοθεραπευτικά μέτρα: Στόχος είναι η ενδυνάμωση των μυών, καθώς και η μείωση των μυϊκών ανισορροπιών.
• Φυσικές θεραπείες: Τέτοιες ενδέχεται να είναι το μασάζ, η θερμοθεραπεία και η ηλεκτροθεραπεία. Στόχος τους είναι η πρόληψη του χρόνιου αλγαισθητικού ή νευροπαθητικού πόνου.
• Ψυχολογικές προσεγγίσεις: Συμβάλλουν στη μείωση του πόνου, καθώς μειώνεται η αντίληψη του πόνου από τον εγκέφαλο.
• Kinesio taping: Συμβάλλει στο να ανακουφιστεί ο ασθενής από τον οξύ και χρόνιο πόνο. Συγχρόνως, ρυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθάει στη χαλάρωση των μυών, ελαττώνει το οίδημα και βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος.
• Άλλου τύπου θεραπείες: Τέτοιες ενδέχεται να είναι η γνωσιακή – συμπεριφορική θεραπεία, η βασική διέγερση, οι ρυθμικοί εναγκαλισμοί, το μασάζ χεριών, η βελτίωση της διατροφής και η αρωματοθεραπεία.

Οι μέθοδοι της χειρουργικής θεραπείας που ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν για την παραπληγία – τετραπληγία περιλαμβάνουν:

• Νευροτροποποιητικές διαδικασίες: Σε αυτού του είδους τη θεραπεία, η επεξεργασία και η μετάδοση του πόνου επηρεάζεται από ηλεκτρική διέγερση επιφανειακών νεύρων στο επίπεδο του νωτιαίου μυελού ή του εγκεφάλου.
• Χρήση φαρμακευτικών αντλιών: Μέσω αυτών, είναι δυνατό να χορηγηθούν παυσίπονα ενδοραχιαία ή κοντά στο νωτιαίο μυελό. Σχετικά με την ενδοραχιαία οδό, η διαδικασία που ακολουθείται περιλαμβάνει την τοποθέτηση μιας αντλίας, η οποία εγχέει φαρμακευτικές ουσίες με συγκεκριμένη ταχύτητα. Οι συγκεκριμένες φαρμακευτικές ουσίες επηρεάζουν το κεντρικό νευρικό σύστημα στον σπονδυλικό σωλήνα. Η συγκεκριμένη μέθοδος πραγματοποιείται με ιδιαίτερη επιτυχία, καθώς θεραπεύει αποτελεσματικά τον πόνο και την έντονη σπαστικότητα, είτε αυτή είναι γενικευμένη είτε εντοπίζεται στα κάτω άκρα. Οι πιθανοί κίνδυνοι είναι οι αλλαγές στο ενδοκρινικό σύστημα ή η επιμόλυνση.
• Εν τω βάθει εγκεφαλική νευροδιέγερση: Σε αυτή τη μέθοδο, τα τμήματα του κεντρικού νευρικού συστήματος αντιμετωπίζονται με ηλεκτρικά ερεθίσματα. Βασικός στόχος της συγκεκριμένης θεραπείας είναι η ανακούφιση του πόνου.

Στη θεραπεία πόνου για παραπληγία – τετραπλήγια, η θεραπευτική στρατηγική δημιουργείται βήμα προς βήμα. Αυτό σημαίνει ότι οι μέθοδοι θεραπείας που επιλέγονται χρειάζεται να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο επεμβατικές. Επιπρόσθετα, είναι απαραίτητο να έχουν όσο λιγότερες πιθανές επιπλοκές και παρενέργειες γίνεται . Αντίστοιχα, χρειάζεται να μην αγχώνουν τον ασθενή, όσο αυτό είναι εφικτό.

Φυσικά, το τελευταίο σχετίζεται και με την ένταση του πόνου. Ακόμα, βασικό ρόλο παίζουν και οι δραστηριότητες του ασθενούς καθώς και οι προσδοκίες του. Βέβαια, στις μέρες μας επιτυγχάνονται εξαιρετικά αποτελέσματα με φαρμακευτικές θεραπείες και υποστηρικτικά μέσα, όπως είναι η φυσικοθεραπεία, η ψυχοθεραπεία και η συμπεριφορική θεραπεία. Ωστόσο, οι επεμβατικές θεραπείες είναι διαθέσιμες εφόσον χρειάζονται.

Τέλος, κάθε θεραπεία για παραπληγία – τετραπληγία οφείλει να είναι εξατομικευμένη. Στόχος κάθε ολοκληρωμένης θεραπείας πόνου είναι το να εξασφαλίσει ότι ο ασθενής θα μπορεί να συμμετέχει στην καθημερινή ζωή με μειωμένο πόνο, ενώ συγχρόνως θα βελτιωθεί συνολικά η ποιότητα της ζωής του. Φυσικά, πρωταρχικός στόχος είναι ο ασθενής να καταφέρει να βγει από τον φαύλο κύκλο που περιλαμβάνει άγχος, ένταση πόνου, άγχωδη προσδοκία και ένταση πόνου.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In nulla justo, placerat in sodales vitae, accumsan imperdiet tortor.