Η αρθρίτιδα ώμου είναι η βλάβη του χόνδρου που βρίσκεται στην άρθρωση του ώμου. Ο ώμος αποτελείται από δύο ξεχωριστές αρθρώσεις.
Η μια είναι η ακρωμιοκλειδική, η οποία συνδέει την ωμοπλάτη στο τμήμα της, που ονομάζεται ακρώμιο, με την κλείδα.
Η δεύτερη είναι η πολύ μεγαλύτερη γληνοβραχιόνιος, η οποία συνδέει την ωμογλήνη της ωμοπλάτης με την κεφαλή του βραχιονίου οστού.
Στο Σύγχρονο Κέντρο Φυσικοθεραπείας Physioathens, το άρτια εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο προσωπικό μας εξετάζει λεπτομερώς κάθε ασθενή και, αναλόγως με την πάθηση του, προτείνει και τους καταλληλότερους τρόπους αντιμετώπισης.
Αρθρίτιδα ώμου είναι η βλάβη που συνήθως εκδηλώνεται στη γληνοβραχιόνιο άρθρωση και στο χόνδρο που καλύπτει την επιφάνεια και των δύο οστών που την αποτελούν.
Φυσικά, και η ακρωμιοκλειδική άρθρωση ενδέχεται να πάσχει, ωστόσο, πιο συχνά πάσχει η γληνοβραχιόνιος άρθρωση.
Ο χόνδρος της άρθρωσης καλύπτει τις έσω επιφάνειες κάθε άρθρωσης στο σώμα. Συγχρόνως, επιτρέπει στα οστά που αποτελούν τις αρθρώσεις να κινούνται μεταξύ τους με ελάχιστη ή μηδαμινή τριβή και αντίσταση, μέσω της ειδικής λείας επιφάνειάς του. Όταν ο χόνδρος της άρθρωσης αρχίζει να φθείρεται και να χάνει σταδιακά τη φυσιολογική του λειτουργία και δομή, πρώτα επιφανειακά και τελικά στα βαθύτερα στρώματά του, αρχίζει να δημιουργείται αρθρίτιδα.
Στα πρώιμα στάδια της πάθησης, ο χόνδρος μαλακώνει. Ακολούθως, σχηματίζονται ρωγμές στην επιφάνειά του. Οι ρωγμές οδηγούν σε “ξέφτισμα” με δημιουργία ινών. Στο τέλος, ο χόνδρος καταστρέφεται εντελώς. Έτσι, το οστό, το οποίο μέχρι τώρα προστάτευε και κάλυπτε ο χόνδρος, μένει εκτεθειμένο. Ως αποτέλεσμα, τρίβεται πάνω στις αντίστοιχες επιφάνειες, οι οποίες προηγουμένως κινούνταν ομαλά.
Η συγκεκριμένη φθορά δεν παρουσιάζεται ταυτόχρονα σε όλη την άρθρωση. Αντιθέτως, εξελίσσεται με διαφορετικό ρυθμό στα διαφορετικά σημεία.
Τέτοιες βλάβες, όπως είναι η ζημιά στο κανονικό σχήμα και στη φυσιολογική δομή, αναπτύσσονται αργότερα και στα εκτεθειμένα οστικά τμήματα. Αυτές οι βλάβες αποτελούν το αποτέλεσμα της αυξημένης τριβής και πίεσης που έχει δημιουργηθεί. Έτσι, δημιουργούνται τα εξής:
Φυσικά, είναι αδύνατο να γίνει πρόβλεψη του πόσο γρήγορα θα παρουσιαστεί και του πώς θα εξελιχθεί η αρθρίτιδα του ώμου, όπως ισχύει με την αρθρίτιδα σε όλες τις αρθρώσεις. Όπως είναι φυσικό, ο ώμος κάθε ανθρώπου παρουσιάζει βλάβες σε διαφορετικό χρόνο και με διαφορετική εξέλιξη. Γενικά, υπάρχουν συγκεκριμένες δραστηριότητες που προκαλούν πόνο, όταν ο χόνδρος και η άρθρωση υφίστανται βλάβη.
Στο κέντρο μας, ο σύγχρονος εξοπλισμός & η τεχνολογία συνδυάζονται με την προσωπική προσέγγιση επαγγελματιών, για να εξασφαλίσουν την αποτελεσματικότερη θεραπεία σας.
Μάθε τι είναι η διαμαγνητική αντλία και δώσε λύση στο πρόβλημά σου
Η εκφυλιστική αρθρίτιδα ώμου αποτελεί την “τυπική” μορφή αρθρίτιδας και προκαλείται από την εκφύλιση του χόνδρου. Στις περισσότερες περιπτώσεις, συνδέεται με βλάβες φθοράς. Επίσης, σχετίζεται και με υπερβολική χρήση λόγω της ηλικίας. Πρόκειται για τη συνηθέστερη μορφή αρθρίτιδας και είναι πιθανό να επηρεάσει οποιαδήποτε άρθρωση.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση πάθηση. Ουσιαστικά, αυτό που συμβαίνει στη συγκεκριμένη πάθηση είναι ότι το “σώμα”, και συγκεκριμένα το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, επιτίθεται στα υγιή και κατά τα άλλα φυσιολογικά κύτταρά του.
Ως αποτέλεσμα, προκαλείται φλεγμονώδης αντίδραση, η οποία είναι δυνατό να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε άρθρωση. Συνήθως, επηρεάζει και τις δύο πλευρές του σώματος, δηλαδή στη συγκεκριμένη περίπτωση και τους δύο ώμους.
Στις περιπτώσεις που δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και εγκαίρως ένα παλιό σπάσιμο/κάταγμα ή κάποιο εξάρθρημα του ώμου, είναι πιθανό να παρουσιαστεί αρθρίτιδα.
Οι τένοντες που συμβάλλουν στις διάφορες κινήσεις του ώμου αποτελούν το “στροφικό πέταλο”. Όταν σε αυτούς τους τένοντες δημιουργούνται ρήξεις ή/και άλλες βλάβες, παρουσιάζεται προδιάθεση για αρθρίτιδα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν οι βλάβες αυτές δεν αντιμετωπίζονται εγκαίρως και, συγχρόνως, είναι μεγάλες σε έκταση.
Οι συγκεκριμένοι τένοντες επιτρέπουν να γίνει με ακρίβεια η κίνηση της βραχιονίου κεφαλής μέσα στην άρθρωση. Έτσι, η βλάβη σε κάποιον ή κάποιους από τους τένοντες αυτούς οδηγεί σε ανώμαλη κίνηση. Επίσης, υπάρχει ενδεχόμενο πρόσκρουσης και τριβής της κεφαλής στα υπόλοιπα οστά της άρθρωσης.
Στις περιπτώσεις που η αιμάτωση οποιουδήποτε σημείου του σώματος σταματήσει, ανεξαρτήτως λόγου, και δεν αποκατασταθεί, το συγκεκριμένο σημείο νεκρώνεται. Έτσι, η κεφαλή του βραχιονίου ενδέχεται να χάσει τμήμα ή/και όλη την αιμάτωσή της. Οι αιτίες για αυτό είναι κάποιος τραυματισμός, κάποια νόσος, η λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων και άλλα.
Προοδευτικά, το οστό, το οποίο βρίσκεται κάτω από τον χόνδρο, θα καταρρεύσει. Ως αποτέλεσμα, θα δημιουργηθεί μια ανώμαλη επιφάνεια, η οποία οδηγεί σε αρθρίτιδα.
Τα συμπτώματα, τα οποία ενδέχεται να εμφανιστούν, ανάλογα και με τον βαθμό και την έκταση της βλάβης του χόνδρου, είναι τα εξής:
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In nulla justo, placerat in sodales vitae, accumsan imperdiet tortor.
Ο πόνος στην άρθρωση του ώμου είναι το κύριο σημάδι της αρθρίτιδας. Μπορεί να υπάρχει στο μπροστινό, στο πλαϊνό ή στο πίσω μέρος του ώμου. Μερικοί άνθρωποι νιώθουν πόνο ακόμη και όταν δεν χρησιμοποιούν το χέρι, ενώ κάποιοι άλλοι έχουν πόνο μόνο όταν το χρησιμοποιούν.
Ο πόνος της αρθρίτιδας μπορεί να εμφανιστεί οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας και μπορεί να είναι παρών με ή χωρίς δυσκαμψία των ώμων.
Όσοι κοιμούνται στο πλάι, θα πρέπει να ξαπλώνουν στην πλευρά που δεν πονάει και να τοποθετούν ένα χοντρό μαξιλάρι κάτω από τον βραχίονα του ώμου με αρθρίτιδα, για να τον κρατούν ψηλά.
Γενικά, προσπαθήστε, αν είναι δυνατόν, να κρατάτε τον ώμο προς τα πίσω, αντί να τον αφήνετε να πέφτει προς τα εμπρός. Όταν κοιμάστε ανάσκελα, είναι καλό να τοποθετείτε ένα μαξιλάρι κάτω από κάθε μπράτσο.
Επειδή η αρθρίτιδα προκαλεί δυσκαμψία, η ήπια άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση του εύρους των κινήσεών σας και, επίσης, θα μπορούσε να αποτρέψει την επιδείνωση της αρθρίτιδας. Απλά θα χρειαστεί σε κάποιες ασκήσεις να κάνετε κάποιες τροποποιήσεις. Για παράδειγμα, εάν κάνετε pushups είναι καλύτερα να τα κάνετε σε τοίχο αντί για το πάτωμα, ώστε να εξασφαλίσετε καλύτερη ευθυγράμμιση και λιγότερη καταπόνηση των ώμων.
